تاسیسات الکتریکی استخرها

 02 فروردین 1394   21:28
 0
 25477
اشتراک :

تاسیسات برقی استخر

به علت محیط مرطوب استخرها و خاصیت رسانایی آب، خطر برق گرفتگی و شوک الکتریکی در استخرها بسیار بیشتر است. لذا در استخرها باید تاسیسات الکتریکی با ملاحظات بیشتری طراحی و اجرا شوند. بدن شناگران در داخل آب مقاومت بسیار کمتری نسبت به عبور جریان برق از خود نشان می‌دهد و به عنوان مسیر عبور برق به زمین عمل می‌کند، هر چند صدمات ناشی از خود برق‌گرفتگی در استخر چندان جدی نیست اما به علت اینکه فرد در آب قرار دارد و امکان بی حس شدنش وجود دارد خطر غرق شدن بسیار جدی است.

موارد زیر از استاندارد استخرهای شنا (ISIRI 11203)،  در مورد روشنایی و تاسیسات الکتریکی استخرها استخراج شده و لازم الاجرا هستند:

- چراغ‌ها باید فقط در دیواره كاسه استخر و حداقل در فاصله 6/0 متـری از سـطح آب تعبیه شوند

- روشنایی بالای سطح آب باید حداقل 323 لوكس باشد.

محوطه استخر: حداقل روشنایی 600 لوكس باید در محوطه استخرهای شنای مخصوص مـسابقه تـامین شود.

- در صورت استفاده از نور مصنوعی برای روشنایی سالن‌های استخر شـنا، شـدت نـور در بـالای سـكوهای استارت و انتهای برگشت نباید كمتر از 600 لوكس باشد. در سالن‌های مخصوص برگزاری مـسابقات شـیرجه نیز حداقل روشنایی در سطحی معادل یك متر بالاتر از سطح آب باید برابر 600 لـوكس باشـد. در مـسابقات المپیك در تمامی محوطه استخر میزان روشنایی 1500 لوكس باید تعبیه شود.

سیستم تاسیسات برقی سالن های شنا

به طور كلی سیستم‌های برقی استخرهای شنا شامل موارد زیر است:

-  سیستم روشنایی مصنوعی با شدت نور كافی به نحوی كه یك محیط ایمن و مطبوع را تامین كند.

- سیستم برق رسانی به تجهیزات موتوری مورد لزوم برای سیستم های گرمایش، سرمایش و تهویه كه به منظور حفظ شرایط محیط مورد استفاده قرار می‌گیرد.

- سیستم های صوتی و مخابراتی، سیستم اعلام و اطفاء حریق و تاسیسات مربوط به آن، سیستم های گردش و تصفیه آب و تجهیزات سرویس و نگهداری استخر و سیستم روشنایی.

 در طراحی و اجرای سیستم روشنایی استخرهای شنا موارد زیر باید مورد توجه قرار گیرد:

- روشنایی و دیگر شبكه‌های الكتریكی تعبیه شده در استخر باید توسط یك سیستم قطع كننـده خودكـار محافظت شود. این سیستم ممكن است در قسمت ورودی استخر تعبیه شود تـا از سـلامت شـناگران محافظت نماید.

- هرگونه خرابی یا اشكال در سیستم الكتریكی شامل چراغ های زیر آب، لامپ های بـالای اسـتخر و دیگـر چراغ ها باید به سرعت رفع نقص و تعمیر شود.

- وسایل الكتریكی قابل حمل نظیر سیستم های هشدار دهنده یا سیستم های صوتی نباید به هـیچ وجـه در دسترس شناگران باشد.

- پنجره ها، شیشه‌ها و لامپ‌های تعبیه شده در محیط استخر باید به گونه‌ای طراحی و نصب شده باشد كه از ایجاد روشنایی زننده یا خیره كننده یا انعكاس بیش از اندازه نور در سطح آب اسـتخر اجتنـاب شـود.

- چراغ های تعبیه شده در زیر آب باید شرایطی را فراهم نمایند كه یـك بیننـده (نـاظر) ایـستاده در كنـار استخر قادر باشد قسمت های مختلف داخل استخر و كف آن را به وضوح مشاهده نماید، در شرایطی كه چراغی در دیواره استخر تعبیه نشده (یا تعداد آن كـافی نیـست) و شـنا در شـب مجاز می‌باشد (یا در استخرهای سرپوشیده) چراغ های موجود در فضای بیرون آب باید قادر باشند تا شرایطی را فراهم نمایند كه یك بیننده (ناظر) ایستاده در كنار استخر بتواند قسمت های مختلف داخل استخر و كـف آن را به وضوح مشاهده نماید.

- یك اپراتور یا تكنسین كه دوره های لازم را در ارتباط با فنون سیستم های الكتریكی گذرانده اسـت بایـد در استخر حضور داشته باشد.

- چراغ های اضطراری مناسبی باید در محل استخرهای رو بازی كه مجوز كار در شـب را دارا هـستند یـا استخرهای سر پوشیده تعبیه شده باشد. در خصوص استخرهای كوچك و یا خصوصی كه در آنها نور طبیعـی وجود ندارد نیز باید حداقل یك چراغ اضطراری قابل حمل در اطراف استخر وجود داشته باشد، با این قابلیـت كه امكان خروج افراد را از استخر فراهم نماید.

هیچگونه سیم برقی نباید از ارتفاع كمتر از 6 متری لبه استخر عبور كرده باشد.

- به طور كلی، چراغ های مورد استفاده در سیستم روشنایی استخرهای شنای روباز در پیرامون استخر نصب می‌شود. این گونه چراغ ها باید دارای نور نامتقارن و مجهز به حباب‌هایی باشد كه برای انتشار نور در سطح آب طراحی شده باشد.

- منابع روشنایی بالا سری باید به نحوی استقرار یابد كه موجب انعكاس خیرگی در سطح آب و اختلال در دید نشود.

- پله ها، نردبان و مانند آن كه برای سكوها و دایو شیرجه به كار برده می‌شود باید دارای روشنایی كافی و ایمن باشد.

- در طراحی چراغ های روشنایی استخرهای شنا باید راه‌های دسترسی برای سرویس، نگهداری و تعویض چراغ‌ها پیش بینی شود.

- شدت روشنایی برای مناطق رختكن باید 323 لوكس در نظر گرفته شود.

- تمامی اتاق‌های نگهداری تجهیزات و مواد شیمیایی باید دارای روشنایی مصنوعی با حـداقل روشـنایی 323 لوكس باشند تا مواد و تجهیزات درون آنها به راحتی قابل رویت باشند.

- متوسط بار الكتریكی برای روشنایی محل استقرار دوش‌ها در استخرهای شنا باید برابر با 1 تا 4/1 وات در هر فوت مربع (11 تا 15 وات در هر متر مربع) در نظر گرفته شود.

ضوابط طراحی و اجرای تاسیسات برقی استخرهای شنا

 به طور كلی ضوابط طراحی و اجرای تاسیسات برقی استخرهای شنا باید براساس استاندارد كمیسیون بین المللی الكتروتكنیك (IEC)  به شماره 702-7-60364 سال 1997 انجام شود كه برخی از نكات مهم آن در ادامه آورده شده است. سایر الزامات باید مطابق اطلاعات ارایه شده در استاندارد فوق الذكر باشد:

منطقه بندی استخرهای شنا

  استخرهای شنا از نظر تاسیسات برقی به سه منطقه صفر، یك و دو تقسیم می شوند:

 منطقه صفر

 منطقه صفر شامل كاسه استخر است.

 منطقه یك

 منطقه حجمی است كه سطح جانبی آن یك صفحه عمودی است در فاصله دو متر از لبه با دیواره كاسه استخر و سطح زیرین آن عبارت از كف یا سطحی است كه به وسیله افراد اشغال می‌شود و سطح رویی در ارتفاع 5/2 متر از كف مزبور قرار دارد. فضای اطراف سكو یا تخته شیرجه و امثال آن به طول 5/1 متر و ارتفاع 5/2 متر از كف هر یك نیز جزء منطقه یك محسوب می‌شود.

منطقه دو

 منطقه حجمی است كه سطح آن از یك سو به سطح جانبی خارجی منطقه یك و از سوی دیگر با فاصله 1.5 متر به سطحی موازی با سطح اول محدود می شود، سطح زیرین به كف با سطحی كه به وسیله افراد اشغال می شود و سطح زیرین 5/2 متر بالاتر از كف است.

انتخاب و نصب تجهیزات برقی:

- سیستم سیم كشی روكار و همچنین سیستم سیم كشی توكار كه عمق نصب آن در دیوار از 5 سانتیمتر متجاوز نباشد باید مطابق بند 2.413 استاندارد 41-4-60364 IEC سال 1996 ،بدون پوشش فلزی انجام شود. در این سیستم ممكن است از كابل های تك رشته در لوله‌های غیر فلزی یا از كابل‌های چند رشته با پوشش عایق استفاده شود.

- در مناطق صفر و یك، سیستم سیم كشی باید برای تغذیه لوازم و وسایل برقی واقع در همان مناطق محدود شود.

- در مناطق حجمی صفر و یك، استفاده از جعبه تقسیم انشعاب برق مجاز نخواهد بود.

- در مناطق صفر و یك نصب هیچ یك از وسایل كلیدی و لوازم مربوط به آن مجاز نخواهد بود.

- در منطقه دو نصب پریزهای زیر مجاز است:

پریزهای مجهز به ترانسفورمرهای ایزوله

پریزهای ایمنی با ولتاژ بسیار پایین با جریان باقیمانده كمتر از 30میلی آمپر.

 پریزهای مجهز به وسایل حفاظتی جریان باقیمانده.

لوازم و تجهیزات برقی مورد مصرف در منطقه صفر از قبیل چراغ های مخصوص نصب در زیر آب، پمپ های تخلیه یا گردش آب و مانند آن باید حداكثر دارای ولتاژ اسمی 12 ولت باشد.

لوازم و تجهیزات برقی مورد مصرف در منطقه یك باید با ولتاژ بسیار كم كار كند.

حفاظت در برابر برق گرفتگی

 در مواردی كه ولتاژ بسیار كم مورد استفاده قرار می گیرد صرفنظر از مقدار ولتاژ اسمی، حفاظت در برابر تماس مستقیم باید به وسیله موارد زیر حاصل شود:

الف) ایجاد موانع و پوشش هایی كه حداقل حفاظت IP2X را تامین كند، یا عایق بندی لازم به نحوی كه مقاومت در برابر 500 ولت برای مدت یك دقیقه تامین شود.

ب- پیوند هم پتانسیل مكمل: بدنه فلزی كلیه تجهیزات برقی كه حامل جریان برق نمی باشد و همچنین بدنه فلزی تجهیزات فلزی غیر برقی مانند لوله های آب و در صورت امكان اجزاء فلزی اصلی تقویت بتن بنا، كه در مناطق صفر، یك و 2 موجود است، باید به وسیله هادی های حفاظتی اتصال زمین به یكدیگر پیوند داده شود.

پ- ایجاد حفاظت در منطقه صفر باید صرفاً به وسیله ولتاژ بسیار كم كه مقدار آن از 12 ولت تجاوز نكند تامین شود، و منبع ایمنی باید خارج از منطقه مزبور نصب شود. اقدامات حفاظتی به وسیله ایجاد موانع، خارج از دسترس قرار دادن و مانند آن در منطقه صفر مجاز نخواهد بود.

ت- وجود مدارهای الكتریكی محافظت نشده در ارتفاعی كمتر از 3 متر از لبه استخر ممنوع می باشد.

گروه مهندسی رسام استخر جهت حفظ امنیت و رفاه هموطنان عزیز، خود را ملزم به رعایت تمامی استانداردهای مذکور در پروژه های اجرایی می‌داند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر، مشاوره و یا سفارش اجرای پروژه برقکاری استخر با شماره:

0912 937 0912 (دهنوی)

تماس حاصل فرمایید.

دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید
امتیاز شما به این مقاله :